14 Ches 1491

Fun facts:

• Cairon Artax sleeps standing and therefore doesn’t like to sleep in inns
• Nathaniel Malorn lately only casts a sending to his mother and no longer to Amely for his holy mission is too dangerous for her to be involved
• Vanniya has had a lively dream where she is in a city surrounded by collapsing towers

The party finds itself under a large portal in the moonlit sky. A huge red dragon emerges ridden by a knight of some sort. They plummet down and attack our friends. Vanniya is lifted in the sky by magic from the strange knight, this angers her so that she disintegrates the bazinga out of the knight who is immediately released of half his hit points… Vanniya next takes a bad hit and burns her buns of only to be healed by Falkyon. Nathaniel gets hit by teleportation-blast-spell-thingy and the next turn the strange attacker is blasted to non-existence by Vanniya with her last disintegrate spell. Only to be followed by a succesful banishment by Nathaniel on the huge red dragon which doesn’t return form the plane he originated from. Saved by the bell.
After cleaning up the fort a bit the 3 adventurers sleep soundly during the night. The next day flying to the next fort only to find it occupied by Cormyrian soldiers. They decide to attack in the midst of night and bestow a rain of fireballs and grappling on the unfortunate soldiers. Combat is ended by Cairon who finds the strength of leadership under his scales and convinces 7 soldiers to lay down their weapons. After a short interrogation the soldiers are locked up and guarded by a spirit Guardian reading them texts of Helm for 8 hours straight. Let the uninmaginable pain ensue…

Loot:

• one Githyanki Silver Greatsword

Nathaniel’s dagboek

We waren net uitgerust toen de hemel openbrak en een portaal verscheen. Dit moest een teken van Helm zijn voor onze overwinning ter verdediging van de Dalelands. Dit bleek echter niet het geval, een Githyanki op een gigantische rode draak kwam door dit portaal wat dus kennelijk uit de Plane van Limbo kwam. Deze kwaadaardige figuur werd onmiddelijk door ons aangevallen. Mijn goede vriend Cairon werd gruwelijk geraakt door de vuuradem van de draak terwijl Vanniya rare pirouettes draaide in de lucht en ook in het vuur terecht kwam. Vele toverspreuken werden geprobeerd maar de draak leek nergens last van te hebben. De Githyanki identificeerde mij vrij snel als de uitverkorene van Helm en besloot om mij laf in de rug aan te vallen met zijn zilveren zwaard. Toen ik mij omdraaide om met hem te vechten lag er slechts nog een hoopje as op de grond, Helm zij geprezen! Ik richte mij op de draak en met een gebed aan Helm stuurde ik hem terug naar Limbo. Daarna attendeerde Vanniya mij op weer zo’n tijdsportaal die achter mij verscheen en waar zij altijd zo moeilijk over deed om ze te laten verdwijnen, kennelijk kon zij dit zelf niet meer vandaag. Ik vroeg simpelweg aan Helm om dit portaal te laten verdwijnen, ik begrijp waarom het voor haar zo moeilijk is; zij lijkt nergens in te geloven.

Na gerapporteerd te hebben aan Kurokuma besloten we om door te gaan naar het volgende fort, welke vrij simpel ingenomen werd door ons. We vielen in de nacht aan en schoten vuurballen op de garnizoenen waardoor de meeste vijandelijke soldaten omkwamen. De rest gaf zich over op het commando van Cairon Artax. We besloten ze op te sluiten onder de bewaking van een engel van Helm nadat de meerderheid een eed aan Helm had verbroken door te liegen dat ze zich zouden overgeven aan de dichtsbijzijnde garnizoen van de Dales. Ons plan: het volgende fort ook veroveren, desnoods doorgaan tot Suzail! Deus Vult!